Laos - Vientiane & Thakek-loop + Bangkok

Hallo hallo,

Deze blog is voor mijn gevoel een beetje een bijeengeraapt zooitje maar zo voelde de afgelopen week ook wel een beetje. Een hectische week met veel reizen, veel regen en veel kou ;-)

Gelukkig begon de week goed in -toen nog- lekker warm Vientiane, een stad die verrassend leuk bleek te zijn! Freek, Kat en ik fietsten een dagje rond langs tempels, gezellige straatjes en een bíjna echte Arc de Triomphe.

We wilden eigenlijk nog een dagje blijven hangen in Vang Vieng maar het hostel was helemaal volgeboekt. Geen zin om voor één nachtje te verhuizen, dus meteen maar de middag bus naar Vientiane gepakt. Vientiane is de hoofdstad van Laos en wordt door de meeste reizigers overgeslagen omdat er niet zo veel aan schijnt te zijn. Wij vonden het wel lekker onze reis op te breken en er een dagje door te brengen, voordat we de nachtbus in zouden gaan naar Thakek. 

Onze Vietnam buddy Freek sloot ook weer aan en we hebben samen onze roots eer aan gedaan en lekker rondgefietst. Vientane bleek helemaal niet stom en ongezellig. Integendeel zelfs, prima om een dagje te zijn! We fietsten langs een hoop tempels, aten heerlijk Laotiaans en kregen zelfs nog Laotiaanse taalles van een stel monniken. 

Diezelfde avond stapten we onze vrieskist in (de nachtbus dus) die ons in een uur of 7 naar Thakek, halverwege Laos, bracht. Om 2:00 's nachts kregen we gelukkig de eigenaresse van het guesthouse wakker en konden we eindelijk een echt bed in. Het doel van onze trip naar Thakek was het rijden van een vierdaagse scooter loop, die we volgens andere backpackers niet mochten missen. 

We besloten de dag na de verschrikkelijke nachtbus meteen een stukje te gaan rijden en de trip begon goed met een route in het heerlijke zonnetje. We stopten onderweg nog bij een heuse discogrot (aka toppers in concert grot aka bordeelgrot) die overduidelijk was geïnspireerd op de Efteling ;-).

In onze guesthouse konden we 's avonds meteen aan een welverdiend koud biertje, dag één was geslaagd!

Helaas was dat ook het enige succesje van de hele trip, want de volgende dag ging het eigenlijk al mis. We moesten over dirtroads die dus zo 'dirty' waren dat kats scooter het niet aankon. Haar dus met scooter en al 'op de tuktuk gezet' naar het volgende dorp om daar de klei van de scooter te laten bikken. Na de hereniging kwamen we in enorme wolkbreuken terecht. Regen, storm, 5 graden Celsius (en natuurlijk geen warme kleren mee) en Kat reed zichzelf nog even bijna dood omdat haar wielen geen grip hadden (wat kon die scooter wél??). 

Na een hoop gevloek, getier en tot op ons ondergoed verregend ingecheckt in een guesthouse en de hele avond in bed gelegen omdat het overal buiten de slaapkamer stervenskoud was. Gelukkig bezorgden ze warme choco op bed. En oja, toen was er ook nog even een enorme brand bij de buren waardoor we de halve avond stand by stonden om te vluchten. 

De volgende dag stormde het nog steeds enorm en we waren er eigenlijk wel klaar mee. Dus de scooters in een truck geladen en onszelf terug laten brengen naar Thakek.

Niet echt een stralende afsluiter van Laos helaas! Ik had graag meer van het land gezien, maar daar was gewoonweg geen tijd voor. Ik moet zeker eens terug gaan om het noorden en uiterste zuiden te zien. En de spaarrekening is bijna leeg dus de Gibbon Experience zat er niet in, maar ook die staat zeker op de lijst. Naar wat we hebben kunnen zien in een kleine twee weken is Laos een prachtig, relaxt en vriendelijk land.

Extra droevig was dat ik in Thakek afscheid nam van Kat (en voor de tweede keer van Freek). We hebben uiteindelijk vijf weken samen gereisd en het voelt toch heel gek om dan weer afscheid te nemen. Maar gelukkig is er een grote kans dat ik haar weer tegenkom in zuid Thailand aan het einde van onze trip, gezellig! Kat vertrok naar Chiang Mai en ik pakte een nachtbus naar Bangkok, waar ik nog 2 dagen had op te vullen tot mijn vlucht naar Bali ging.

Gek om na 5 jaar weer terug te zijn in deze enorme stad. Destijds was ik er niet zo fan van maar intussen kan ik Aziatische steden steeds beter waarderen. 

Ik wandelde wat langs tempels (heel wat: "oja, die had ik al gezien" momenten) en maakte voor het eerst khao san road onveilig. Daar ook maar meteen een bucketlist item afgevinkt waar ik al tijden tegenop zag: eet een insect. Wie dat erop gezet heeft...?

Superleuk lunchplekje (met dank aan Rotterdamse blogster Jolien www.yourlifestyleguide.nl)

De dag erna deed ik nog een enorm leuke kookcursus bij Silom cooking school (aanrader!) en toen ik savonds zo ongeveer in m'n pyjama mijn tanden stond te poetsen liep ik een groep Nederlanders tegen het lijf die nog even op stap gingen in Khao San. Je snapt, ik was gauw om.

Vanochtend met toch wel een zwaar hoofd het vliegtuig in en intussen zit ik aan een heerlijk Bintang biertje in mijn superleuke hostel (In da lodge, voor de geïnteresseerden) in Ubud, Bali.

Hier ben ik twee jaar geleden al eens geweest en het voelt echt beetje als 'thuiskomen', wat een leuk dorpje is het toch!

Mama en Babette hebben het momenteel nog te druk met hun dagvullende programma's; Balinese danscursus, priesterzegeningen en andere 'Eat Pray Love taferelen'. Hen zie ik dus pas over een paar dagen. In de tussentijd vermaak ik me wel met shoppen en Balinese massages. En shoppen. En massages. A girl's gotta do what a girl's gotta do ;-)....

Liefs!